Każdy grunt ma pewną nośność i nawet jeśli jest ona słaba – obecnie istnieją technologie pozwalające na posadowienie budynku także na tego typu podłożu. Przed powierzeniem fachowcowi sporządzenia projektu konstrukcyjnego, w tym fundamentów – należy wykonać badania geologiczne. Dzięki nim specjaliści będą mogli maksymalnie wykorzystać podłoże do przenoszenia obciążeń i zminimalizować koszt wykonania posadowienia. Czym dokładnie są grunty nienośne lub o małej nośności? Jakie rozwiązania pozwalają na wykonanie na nich fundamentów?
Jakie podłoże zaliczamy do gruntów o małej nośności?
Do gruntów o obniżonych parametrach nośności należy zaliczyć, między innymi:
- nawodnione, słabo zagęszczone piaski,
- gliny miękkoplastyczne,
- iły, namuły, torfy.
W tym miejscu należy wspomnieć także o terenie podmokłym, na którym wykonanie wykopów jest utrudnione, a posadowienie wymaga wcześniejszego obniżenia zwierciadła wody gruntowej i zabezpieczenia wykopu przed jej napływem. Podobna sytuacja jest w przypadku gruntów nasypowych w Warszawie, Krakowie, Poznaniu czy innym mieście. Projektant konstrukcji najczęściej zaleca ich wymianę na nośne, wzmocnienie podłoża albo posadowienie w sposób pośredni, czyli na palach, mikropalach albo studniach. Wyjątkiem są grunty nasypowe niekwalifikowane, ponieważ nie nadają się one do posadowienia żadnej konstrukcji i należy je wymienić.
Badania geotechniczne – jaki mają cel?
Pozyskanie rzetelnej wiedzy o warunkach gruntowych w wyniku przeprowadzonych badań geotechnicznych pozwala na dobór najlepszego sposobu posadowienia budynku. Jest to szczególnie istotne, kiedy planujemy inwestycję na podłożu o małej nośności. Dzięki temu bowiem możemy zapobiec sytuacji, w której na przykład ściany domu zaczną pękać z powodu nierównomiernego osiadania budynku. Analiza podłoża także umożliwia projektantowi konstrukcji wybór odpowiedniej izolacji czy drenażu, co sprawi, że w piwnicy lub wnętrzach w podpiwniczeniu nie będzie zbierała się woda. Badania dostarczają też kluczowych danych, które dodatkowo wykorzystać można przy układaniu kostki brukowej lub budowie przydomowej oczyszczalni ścieków.
Najprostsze sposoby pozwalające na posadowienie budynku na gruncie o małej nośności
Wybór typu posadowienia to kwestia indywidualna, która zależy od szeregu czynników, takich jak rodzaj podłoża, dostępny budżet inwestora, projekt konstrukcyjny. W przypadku gruntów nienośnych istnieje cztery podstawowe rozwiązania.
- Wymiana gruntu pod posadowienie na piasek różnoziarnisty lub pospółkę, zagęszczoną warstwami. Nie zawsze jest to jednak możliwe. Ta opcja bowiem sprawdzi się tylko, kiedy mało nośny materiał znajduje się stosunkowo płytko, bo ok. 2-3 metry pod poziomem terenu.
- Zastosowanie płyty fundamentowej, która umożliwia równomierne rozłożenie ciężaru budynku. W tym przypadku także posadowienie obiektu wymaga częściowej wymiany podłoża, przy czym również możliwe jest tylko, kiedy grunty o małej nośności tworzą warstwę płytszą niż 2-3 metry.
- Wdrożenie fundamentów pośrednich – pozwalających na przeniesienie obciążenia na głębsze, bardziej nośne warstwy gruntu. Stosuje się tu głównie pale, mikropale lub studnie. Głębokość i rodzaj fundamentów pośrednich dobiera projektant konstrukcji po szczegółowej analizie warunków gruntowo-wodnych oraz obciążeń z budynku. To rozwiązanie idealne dla miejsc, gdzie warstwa słabej jakości gruntu zalega głęboko pod poziomem terenu.
- Wykonanie wzmocnienia podłoża gruntowego z wykorzystaniem iniekcji. Iniekcja polega na wtłaczaniu w grunt pod dużym ciśnieniem ekspansywnych żywic (iniekcja geopolimerowa) lub zaczynu cementowego (iniekcja strumieniowa – jet grauting). Wtłaczany iniekt, miesza się z gruntem, a następnie zastygając, wiąże ze sobą cząstki gruntu, poprawiając tym samym jego nośność.
Potrzebujesz kompleksowego projektu konstrukcyjnego domu, hali magazynowej albo budynku wielorodzinnego? Odwiedź nasze biuro, gdzie z przyjemnością przygotujemy dla Ciebie dokumentację niezbędną do wzniesienia nieruchomości – także na gruncie o słabej nośności. Zapraszamy!